ค้นเจอ 174 รายการ

ไล่ขับ

หมายถึงก. วิ่งตามเพื่อให้ทัน เช่น เด็กวิ่งไล่ขับกันมาบนถนน; บังคับให้ออกไปให้พ้น เช่น ไล่ขับคนร้ายออกไปจากบ้าน.

ขับไล่ไสส่ง

หมายถึงก. ไล่ไปอย่างไม่มีเยื่อใย, ขับไสไล่ส่ง ก็ว่า.

ไล่ขี้

หมายถึงก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม.

ไล่

หมายถึงก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้าน; ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน; สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ.

ขับ

หมายถึงก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น ขับรถ ขับเรือ; บังคับให้ออก เช่น ขับปัสสาวะ; ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก.

ไล่ผี

หมายถึงก. ทำพิธีร่ายมนตร์ขับผีที่เชื่อว่าสิงอยู่ในคนหรือสถานที่.

ไล่ไปไล่มา

หมายถึงก. ไล่เลียง, ไต่ถาม, เช่น ไล่ไปไล่มาก็เป็นญาติกัน ไล่ไปไล่มาก็รุ่นเดียวกัน.

ปัดรังควาน

หมายถึงก. ทำพิธีขับไล่ผี, โดยปริยายหมายถึงขับไล่อัปรีย์จัญไรให้พ้นไป.

ไล่

หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.

ไสหัว

หมายถึงก. ขับไล่อย่างไม่เกรงใจ เช่น ไสหัวออกไปจากบ้าน.

เก๊ก

หมายถึง(ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).

ไพเพิด

หมายถึงก. ตะเพิด, ทำเสียงขับไล่.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ