ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โอฆ,โอฆ-,โอฆะ, โอกะ, โอปปาติกะ, โสต,โสต-,โสต-, โสต-, เอตทัคคะ, โอชะ,โอชา, รัสสระ
โอ
หมายถึงน. (๑) ส้มโอ. (ดู ส้ม ๑). (๒) ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง. (ดู จัน).
ภาษาบาลี-สันกฤต
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงอาการว่านึกอะไรขึ้นมาได้ หรือแสดงว่าสลดใจเป็นต้น.
หมายถึงน. ภาชนะเครื่องเขินอย่างหนึ่งสำหรับใส่ของ รูปคล้ายขัน มีขนาดต่าง ๆ, ต่อมาได้อนุโลมเรียกขันเคลือบทรงสูงว่า ขันโอ.
หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลขนาดใหญ่หลายชนิดในวงศ์ Thunnidae อยู่เป็นฝูงห่างฝั่ง รูปร่างเพรียวคล้ายกระสวย บริเวณฐานครีบหูมีกลุ่มเกล็ดเล็ก ๆ ครีบหางเว้าลึก เช่น โอหม้อ หรือ โอดำ (Thunnus tonggol) โอลาย (Euthynnus affinis).
โอร,โอร-
หมายถึง[-ระ-] ว. ตํ่า, ใต้; รอง; หลัง; ฝั่งนี้. (ป.; ส. อวร).
มีดโอ
หมายถึงน. มีดกราย.
โอกะ
หมายถึงน. นํ้า; ที่อยู่. (ป.).
ตะ
หมายถึงก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
โอทน,โอทน-,โอทนะ
หมายถึง[โอทะนะ] น. ข้าวสุก, ข้าวสวย. (ป.).
ผิตะ, ผีตะ
หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).
สตะ
หมายถึงว. ระลึกได้, จำได้. (ป.; ส. สฺมฺฤต).
สุตะ
หมายถึงก. ไหลไป. (ป.; ส. สฺรุต).