ค้นเจอ 541 รายการ

โคตร,โคตร-

หมายถึง[โคด, โคดตฺระ-] น. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์, ต้นสกุล, เช่น โคตมโคตร; คำนี้บางทีก็นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่า เช่น ก่นโคตร. (ส. โคตฺร; ป. โคตฺต ว่า โรงวัว, คอกวัว, วงศ์, ตระกูล).

โค

หมายถึงน. วัว (มักใช้เป็นทางการ) เช่น สั่งซื้อแม่โคพันธุ์ใหม่จากต่างประเทศ. (ป., ส.).

โค

หมายถึงน. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี = ทางสำหรับโคจรของพระอาทิตย์. (ป., ส.).

โค

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งคล้ายขนมต้มขาว มีไส้อย่างหน้ากระฉีก ราดหัวกะทิขลุกขลิก เรียกว่า ขนมโค.

ก่นโคตร

หมายถึงก. ขุดโคตรขึ้นมาด่า.

ปราน

หมายถึง[ปฺราน] น. โคตร, วงศ์.

อุโฆษ

หมายถึง[-โคด] ว. กึกก้อง. (ส. อุทฺโฆษ; ป. อุคฺโฆส).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

โคตรภูญาณ

หมายถึง[โคดตฺระพูยาน] (แบบ) น. ปัญญาที่อยู่ในลำดับอริยมรรค.

กระยาด,-กระยาด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.

พรหมโคละ

หมายถึง[พฺรมมะโคละ] น. จักรวาล. (ส.).

งัว

หมายถึงน. วัว, โค ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ