ค้นเจอ 102 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ไพพรรณ

แพร

หมายถึง[แพฺร] น. ผ้าที่มีเนื้อลื่น เรียบเป็นมัน เนื้อหนาหรือบางก็ได้ เดิมทอด้วยใยไหม ปัจจุบันอาจทอด้วยใยประดิษฐ์ที่มีลักษณะคล้ายไหม.

พรรณ

หมายถึง[พัน] น. สีของผิว; ชนิด เช่น พรรณพืช พรรณไม้ พรรณสัตว์. (ส. วรฺณ; ป. วณฺณ).

ผ้าแพร

หมายถึงน. ผ้าไหมชนิดหนึ่ง.

แพรแถบ

หมายถึงน. แพรที่เป็นแถบสีต่าง ๆ เป็นเครื่องหมายอิสริยาภรณ์ ใช้ประดับที่หน้าอก.

รำไพ

หมายถึงว. งามผุดผ่อง เช่น รำไพพรรณ.

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.

เถาวัลย์

หมายถึงน. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี).

ส่าย

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากผ้าแพรเนื้อหนาแข็งเสียดสีกัน เช่น ได้ยินเสียงแพรส่าย.

หลิน

หมายถึง[หฺลิน] น. ชื่อแพรจีน มีหลายชนิด.

เชี่ยม

หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

จินเจา

หมายถึงน. ชื่อแพรจีนชนิดหนึ่ง มีดอกดวงโต.

หนังไก่

หมายถึงน. ชื่อแพรหรือกระดาษพิมพ์ที่มีเนื้อย่นคล้ายหนังไก่.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ