ค้นเจอ 24 รายการ

แป้งมี่

หมายถึงน. แป้งข้าวสาลี, แป้งสาลี หรือ แป้งหมี่ ก็เรียก.

แป้งข้าวสาลี,แป้งสาลี

หมายถึงน. แป้งที่ได้จากการบดเมล็ดข้าวสาลี ใช้ทำขนมปังเป็นต้น, แป้งมี่ หรือ แป้งหมี่ ก็เรียก.

แป้งหมี่

หมายถึงน. แป้งข้าวสาลี, แป้งสาลี หรือ แป้งมี่ ก็เรียก.

ทองเอก

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง เคี่ยวน้ำกะทิกับน้ำตาลจนเหนียว ทิ้งไว้ให้เย็นแล้วใส่ไข่แดง แป้งสาลี ตั้งไฟกวนจนแป้งร่อน อัดใส่พิมพ์เป็นรูปต่าง ๆ แต่งหน้าด้วยทองคำเปลวแผ่นเล็ก ๆ.

ข้าวสาลี

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Triticum aestivum L. ในวงศ์ Gramineae เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ เมล็ดบดเป็นแป้ง เรียกว่า แป้งสาลี ใช้ทำขนมปังเป็นต้น.

มี่สั้ว

หมายถึงน. เส้นหมี่ขนาดเล็ก ๆ ทำด้วยแป้งสาลี ตากแห้งเก็บไว้ได้นาน. (จ.).

สาลี่

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีตีกับไข่และน้ำตาลจนฟู แล้วนึ่งจนสุก.

หม้อตาล

หมายถึงน. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเป็นรูปทรงหม้อตาลขนาดเล็กแล้วหยอดน้ำตาล มีสีต่าง ๆ.

ดอกลำดวน

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเคล้านํ้าตาลกับนํ้ามัน ปั้นเป็นดอก ๓ กลีบอย่างดอกลำดวน แล้วอบหรือผิง.

เกี๊ยว

หมายถึงน. ของกินชนิดหนึ่งใช้แผ่นแป้งสาลีตัดเป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ห่อหมูสับเป็นต้น. (จ.).

ซาลาเปา

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งสาลีปั้นเป็นลูกกลม ข้างในใส่ไส้ มีทั้งไส้หวานและไส้เค็ม. (จ.).

บะหมี่

หมายถึงน. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี เป็นเส้นเล็ก ๆ มีสีเหลือง ลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น. (จ.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ