ตัวกรองผลการค้นหา
แบน
หมายถึงว. มีลักษณะแผ่ราบออกไป เช่น ถูกเหยียบเสียแบน; ไม่ป่อง, ไม่นูน, เช่น เรือท้องแบน, แฟบ เช่น จมูกแบน ยางแบน.
กลอน MV เที่ยวไทยมีเฮ
แปล้
หมายถึงแบนราบ
แปบ
หมายถึงว. แบน.
ตะแหลนแป๋น
หมายถึง[-แหฺลน-] ว. ใช้ประกอบคำ แบน หมายความว่า แบนผิดส่วน.
แป๊ดแป๋
หมายถึงว. มีลักษณะแบนราบเพราะถูกกดถูกเหยียบเป็นต้น ในคำ แบนแป๊ดแป๋, แต๊ดแต๋ ก็ว่า.
แต๊ดแต๋
หมายถึงว. มีลักษณะแบนราบเพราะถูกกดถูกเหยียบเป็นต้น ในคำว่า แบนแต๊ดแต๋, แป๊ดแป๋ ก็ว่า.
แป้น
หมายถึงว. กลมแบนอย่างลูกจัน.
ท้องลาน
หมายถึงว. มีรูปแบน ๆ เหมือนท้องแห่งลาน อย่างรูปคันกระสุนที่เหลาแบน ๆ.
บี้แบน
หมายถึงว. แบนจนผิดรูปผิดร่างเพราะถูกกดหรือทับ.
ป้าบ,ป๊าบ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงตีด้วยไม้แบน ๆ.
ต้ำผาง
หมายถึงว. เสียงดังของวัตถุแบน ๆ ที่ตกลงหรือกระทบกัน.
อกเต่า
หมายถึงว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนแฟบอย่างอกของเต่า.
