ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เอกเทศ, เอกม
เมธ
หมายถึง[เมด] น. การเซ่นสรวง, การบูชายัญ, มักใช้เป็นส่วนหลังสมาส เช่น อัศวเมธ. (ป., ส.).
เอก,เอก-
หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก ข้าราชการชั้นเอก ปริญญาเอก; เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้ ว่า ไม้เอก; ดีเลิศ เช่น กวีเอก, สำคัญ เช่น ตัวเอก; เรียกระนาดที่มีเสียงแกร่งกร้าวกว่าระนาดทุ้ม มีไม้แข็ง ๒ อันสำหรับตี ว่า ระนาดเอก. (โบ) น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก, คู่กับลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด. (กฎ.). (ป., ส.).
เอกม
หมายถึง[เอก-มอ] ว. เอกอย่างกลาง. (ตัดมาจาก เอกมัธยม).
ศิษย์เอก
หมายถึงน. ศิษย์ที่มีความรู้ความสามารถเป็นเลิศเหนือศิษย์ทั้งปวงหรือเหนือศิษย์แต่ละรุ่น.
เอกส
หมายถึง(โบ) [เอก-สอ] ว. เอกอย่างสามัญ. (ตัดมาจาก เอกสามัญ).
รังแรก
หมายถึงว. แรกตั้ง, ก่อน, แรกเริ่ม, เป็นเอก.
ดุษฎีบัณฑิต
หมายถึงน. ปริญญาเอก; ผู้ได้รับปริญญาเอก.
เพชรน้ำเอก
หมายถึง(สำ) ว. ดีเป็นพิเศษยอดเยี่ยม.
ราม
หมายถึงน. ชื่อตัวเอกในเรื่องรามเกียรติ์.
ดุษฎีนิพนธ์
หมายถึงน. วิทยานิพนธ์ชั้นปริญญาเอก.
เอกบุคคล,เอกบุรุษ
หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.
เอกภริยา
หมายถึง[เอกกะพะริยา, เอกพะริยา] (โบ) น. เมียหลวง.