ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พนัสบดี
เหล้า
หมายถึง[เล่า] น. นํ้าเมาที่กลั่นหรือหมักแล้ว.
คำไวพจน์ ป่า | คำคล้าย ป่า
คำไวพจน์: สิงโต - คำไวพจน์ของ สิงโต พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
ป่า
หมายถึงน. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก ก็เรียกตามพรรณไม้นั้น เช่น ป่าไผ่ ป่าคา ป่าหญ้า; (กฎ) ที่ดินที่ยังมิได้มีบุคคลได้มาตามประมวลกฎหมายที่ดิน; เรียกปลากัดหรือปลาเข็มที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติว่า ลูกป่า; (โบ) เรียกตำบลที่มีของขายอย่างเดียวกันมาก ๆ เช่น ป่าถ่าน ป่าตะกั่ว. ว. ที่ได้มาจากป่าหรืออยู่ในป่า เช่น ของป่า ช้างป่า สัตว์ป่า คนป่า, ที่ห่างไกลความเจริญ เช่น บ้านป่า เมืองป่า. ก. ตีดะไป ในคำว่า ตีป่า.
เหล้าขาว
หมายถึงดู เหล้าโรง.
เหล้าโรง
หมายถึงน. เหล้าที่กลั่นจากโรงงานสุราโดยทั่วไปมักมีความเข้มข้นของเอทิลแอลกอฮอล์ประมาณ ๒๘ ดีกรี หรือ ๔๐ ดีกรี, เหล้าขาว ก็เรียก.
วารุณี
หมายถึงน. เทวีแห่งเหล้า; เหล้า. (ป., ส.).
พนาลัย
หมายถึงน. การอยู่ป่า, ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาลย).
อาระ
หมายถึงน. เหล้า. (ช.).
ป่าดง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.
แกงป่า
หมายถึงน. แกงเผ็ดที่ไม่ใส่กะทิ.
พนาเวศ
หมายถึงน. ป่า.
ป่าแดง
หมายถึงน. ป่าที่มีใบไม้ร่วงตามฤดูกาล เช่น ป่าเต็ง ป่ารัง.
น้ำจัณฑ์
หมายถึง(ราชา) น. เหล้า.