ค้นเจอ 10 รายการ

เวสภู

หมายถึง[เวดสะ-] น. พระนามของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง. (ป. เวสฺสภู).

เวสสุวัณ

หมายถึงน. ท้าวเวสวัณ, ท้าวกุเวร ก็เรียก.

เวสารัช

หมายถึงน. ความเป็นผู้แกล้วกล้า. (ป. เวสารชฺช).

เวสน์,เวสม์

หมายถึงน. เรือน, ที่อยู่. (ป.; ส. เวศม).

เวสมะ

หมายถึง[เวสะ-] น. ความไม่เสมอกัน. (ป. วิสม).

เวสสันดร

หมายถึงน. พระนามพระโพธิสัตว์ชาติที่ ๑๐ ในทศชาติ, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีใจกว้างขวางชอบให้ของแก่ผู้อื่นอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด เช่น ใจกว้างเหมือนพระเวสสันดร มีอะไรให้เขาหมด. (ป.).

เวสิ,เวสิยา

หมายถึงน. หญิงงามเมือง. (ป.).

เวสวัณ

หมายถึง[เวดสะ-] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่งประจำทิศอุดร, ท้าวเวสสุวัณ หรือ ท้าวกุเวร ก็เรียก. (ป. เวสฺสวณ; ส. ไวศฺรวณ).

เวสสะ

หมายถึงน. พ่อค้า. (ป. เวสฺส; ส. ไวศฺย).

เวสสุกรรม

หมายถึงน. พระวิศวกรรม, วิษณุกรรม วิสสุกรรม หรือ เพชฉลูกรรม ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ