ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 78 รายการ

เทียม

หมายถึงก. เอาสัตว์พาหนะผูกเข้ากับยานหรือคราดไถเป็นต้น เช่น เทียมเกวียน เทียมรถ เทียมแอก. ว. ทำเอาอย่างให้เหมือนหรือคล้ายของจริงของแท้ เช่น ทำเทียม ของเทียม ฝนเทียม ดาวเทียม; เสมอกัน, เท่ากัน, เช่น สูงเทียมเมฆ.

เทียม

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).

เทียมบ่าเทียมไหล่

หมายถึงว. เทียบเท่ากัน, เท่าเทียมกัน, เช่น เขาพยายามสร้างฐานะจนเทียมบ่าเทียมไหล่กับญาติพี่น้อง, เทียมหน้าเทียมตา หรือ เสมอบ่าเสมอไหล่ ก็ว่า.

เทียมหน้าเทียมตา

หมายถึงว. เทียบเท่ากัน, เท่าเทียมกัน, เช่น เขาพยายามสร้างฐานะจนเทียมหน้าเทียมตากับญาติพี่น้อง, เทียมบ่าเทียมไหล่ หรือ เสมอบ่าเสมอไหล่ ก็ว่า.

น้อยหน้า

หมายถึงก. ไม่เทียมหน้าเขา.

เท่าทัน

หมายถึงว. เทียมถึง, เข้าใจถึง.

เสมอบ่าเสมอไหล่

หมายถึงว. เทียบเท่ากัน, เท่าเทียมกัน, เช่น เขาพยายามสร้างฐานะจนเสมอบ่าเสมอไหล่กับญาติพี่น้อง, เทียมบ่าเทียมไหล่ หรือ เทียมหน้าเทียมตา ก็ว่า.

ประดิษฐ,ประดิษฐ-,ประดิษฐ์

หมายถึง[ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด] ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏฺ).

สูงเทียมเมฆ

หมายถึง(สำ) ว. สูงมาก.

ทำเนียม

หมายถึงว. เทียม. (โบ) น. ธรรมเนียม. (สามดวง). (แผลงมาจาก เทียม).

ต้นคิด

หมายถึงน. ผู้ประดิษฐ์แบบขึ้นใหม่, ผู้ริเริ่ม.

นิยุต

หมายถึง(แบบ) ก. ประกอบ, เทียม, ทำให้แน่น. (ป. นิยุตฺต).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด