อัป,อัป-
หมายถึง[อับปะ-] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ไร้, ไปจาก, ปราศจาก, เช่น อัปภาคย์ ว่า ไร้โชค ปราศจากโชค, อัปยศ ว่า ไร้ยศ, ใช้ อป ก็ได้. (ป., ส. อป).
หรือคุณกำลังค้นหา อัฐ, เสาตะเกียบ, อัฐ,อัฐ-,อัฐ-, อัต,อัต-, อุดอู้, ไม้สามอัน, ทู, เฟื้อง, กงพัด