ค้นเจอ 122 รายการ

ยั้ง

หมายถึงก. หยุด เช่น ตีไม่ยั้ง กินไม่ยั้ง ยั้งไม่ทัน ลื่นยั้งไม่อยู่, หยุดพักชั่วคราว เช่น ยั้งทัพอยู่ที่นครสวรรค์ ๓ คืน แล้วจึงเดินทัพต่อไป, ชะงักชั่วคราว เช่น ยั้งคิด ยั้งมือ, รั้ง เช่น ยั้งไม่หยุด, ขยัก เช่น อย่าใช้เงินจนหมด ยั้งไว้บ้าง.

ระยั้ง

หมายถึง(กลอน) ก. หยุด, ยั้ง.

หยุด

หมายถึงก. ชะงัก เช่น งูเลื้อยตัดหน้าเขาจึงหยุด, อยู่นิ่ง, อยู่กับที่, เช่น รถหยุด; พัก เช่น หยุดงานตอนเที่ยง, ไม่กระทำต่อ เช่น หยุดกิจการ, เลิก เช่น เขาพูดไม่หยุด.

ระยัง

หมายถึง(กลอน) ก. ยัง, อยู่; ยั้ง.

อดใจ

หมายถึงก. ยั้งใจ.

หัวซุกหัวซุน

หมายถึงว. อาการที่หลบหนีอย่างรีบร้อนโดยไม่หยุดยั้ง เช่น ผู้ร้ายหนีตำรวจหัวซุกหัวซุน.

กระป๋อหลอ

หมายถึงว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ. (มณีพิชัย).

ส้มหยุด

หมายถึงสามารถสั่งส้มที่กำลังกลิ้งอยู่ให้หยุดได้

ใจเบา

หมายถึงว. ไม่ยั้งคิด, เชื่อง่าย.

พิราม

หมายถึงน. การหยุดพัก, การหยุดเสียง, ที่สุด. (ส. วิราม).

หุนหัน

หมายถึงว. ไม่ยั้งใจ, ไม่รั้งรอ, ใจเร็ว.

มิอย่ารา

หมายถึงว. ไม่เลิก, ไม่หยุด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ