ค้นเจอ 67 รายการ

หน้าตา

หมายถึงน. เค้าหน้า เช่น เด็กคนนี้หน้าตาเหมือนแม่; เกียรติยศชื่อเสียง เช่น นักกีฬาไปแข่งขันชนะเลิศในต่างประเทศก็เป็นหน้าตาให้กับประเทศของตน.

อปลักษณ์,อัปลักษณ์

หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น หน้าตาอปลักษณ์, รูปร่างอัปลักษณ์. (ส.; ป. อปลกฺขณ).

อัปลักษณ์

หมายถึง[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).

หน้าตาขึงขัง

หมายถึงว. สีหน้าที่แสดงว่าเอาจริงเอาจัง ดูน่ากลัว.

หน้าขมึงทึง,หน้าถมึงทึง

หมายถึงน. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.

หน้าตาตื่น,หน้าตื่น

หมายถึงว. มีสีหน้าตื่นเต้นตกใจเป็นต้น เช่น เขาวิ่งหนีไฟหน้าตาตื่นมา.

ขมึงทึง

หมายถึง[ขะหฺมึงทึง] ว. ลักษณะหน้าตาที่บูดบึ้ง ไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว, ถมึงทึง ก็ว่า.

ถมึงทึง

หมายถึง[ถะหฺมึง-] ว. ลักษณะหน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว, ขมึงทึง ก็ว่า.

บึ้ง

หมายถึงว. อาการที่หน้าตาไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส.

หน้าผี

หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.

หน้ารับแขก

หมายถึงน. หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสเป็นประจำ.

ทะเลิ่กทะลั่ก

หมายถึงว. อาการที่ทำหน้าตาตื่น เหลียวหน้าเหลียวหลัง เช่น เขาวิ่งหน้าตาทะเลิ่กทะลั่กเข้ามา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ