ตัวกรองผลการค้นหา
ทึบ
หมายถึงว. มีลมอากาศหรือแสงสว่างเข้าออกไม่ได้หรือไม่เพียงพอ เช่น ห้องทึบ ผนังทึบ ตู้ทึบ ป่าทึบ, ไม่โปร่งแสง เช่น เป็นแท่งทึบ; ไม่โปร่ง, หนาแน่น, เช่น ลายทึบ; โดยปริยายหมายความว่า โง่มาก เช่น ปัญญาทึบ สมองทึบ.
หนาแน่น
หมายถึงว. คับคั่ง, แออัด, เช่น กรุงเทพฯ มีประชากรหนาแน่นมาก.
หัวทึบ
หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.
ป่าทึบ
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น.
ป่าโปร่ง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.
โกร๋งเกร๋ง
หมายถึง[โกฺร๋งเกฺร๋ง] ว. โหรงเหรง, ไม่หนาแน่น.
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
ป่าดง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.
สันทะ
หมายถึงว. หนาทึบ. (ป.; ส. สานฺทฺร).
บางตา
หมายถึงว. เห็นเป็นระยะห่าง ๆ กัน หรือหนาแน่นน้อยกว่าที่ควรเป็น.
ไก่บินไม่ตกดิน
หมายถึง(สำ) น. บริเวณที่มีอาคารบ้านเรือนหนาแน่นแออัด.
ป่าไม้พุ่ม
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้พุ่มขึ้นทึบ และยังไม่มีการบุกเบิก.