ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รูป,รูป-, หัตถบาส, เณร, จัว, เสนาสนะ, เวท, เวท-, จตุรเวท,จตุรเพท, สันสกฤต, สามเวท
สามเณร
หมายถึง[สามมะเนน] น. ผู้ดำรงเพศอย่างภิกษุ แต่สมาทานศีล ๑๐, เรียกสั้น ๆ ว่า เณร. (ป.).
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
รูป,รูป-
หมายถึง[รูบ, รูบปะ-] น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยตา เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ, ร่าง เช่น โครงรูป, ร่างกาย เช่น รูปตัวคน รูปตัวสัตว์, เค้าโครง เช่น ขึ้นรูป, แบบ เช่น รูปสามเหลี่ยม รูปรี รูปไข่; ลักษณนามใช้เรียกพระภิกษุสามเณร เช่น พระรูปหนึ่ง สามเณร ๒ รูป. ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด สำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. (ป., ส.).
หัตถบาส
หมายถึงน. ระยะระหว่างพระสงฆ์ที่นั่งทำสังฆกรรมหรือระหว่างพระภิกษุ สามเณร กับคฤหัสถ์ผู้ถวายของ ห่างกันไม่เกินศอกหนึ่ง. (ป. หตฺถปาส).
เณร
หมายถึงน. สามเณร.
จัว
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. สามเณร.
เสนาสนะ
หมายถึง[เส-นาสะ-] น. ที่นอนและที่นั่ง, ที่อยู่. (ใช้เฉพาะพระภิกษุ สามเณร). (ป. เสน + อาสน).
ฉัน
หมายถึงก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
เจริญพร
หมายถึงเป็นคำเริ่มที่ภิกษุสามเณรพูดกับสุภาพชน และเป็นคำรับ.
สามเณรี
หมายถึง[สามมะ-] น. หญิงที่บวชเป็นสามเณร. (ป.).
ร้อนผ้าเหลือง
หมายถึง(ปาก) ก. อยากสึก (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
จำวัด
หมายถึงก. นอนหลับ (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
เณรหางนาค
หมายถึงน. สามเณรที่บวชต่อท้ายพิธีบวชพระ.
