ค้นเจอ 14 รายการ

สาก

หมายถึงว. อาการที่ระคายเพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวล เช่น ใบข่อยจับแล้วสากมือ ผู้หญิงคนนี้มือสากเพราะทำงานหนักตั้งแต่เด็ก, ขรุขระเพราะมีพื้นไม่ราบเรียบ เช่น กระดานแผ่นนี้ผิวสากเพราะยังไม่ได้ไสกบ.

สากกะเบือ

หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.

สากรรจ์

หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.

สากล

หมายถึงว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น สากลโลก สากลจักรวาล; เป็นที่นิยมทั่วไป เช่น เครื่องแต่งกายชุดสากล, สามัญหมายถึงแบบซึ่งเดิมเรียกว่า ฝรั่ง เช่น มวยฝรั่ง เรียก มวยสากล, ใช้แทนคำ “ระหว่างประเทศ” ก็มี เช่น สภากาชาดสากล น่านน้ำสากล. (ป., ส. สกล).

สากษิน,สากษี

หมายถึง[สากสิน, -สี] น. สักขี. (ส.; ป. สกฺขี).

สากัจฉา

หมายถึงน. การพูดจา, การปรึกษา. (ป.).

สากัลย์

หมายถึง(แบบ) น. ความรวมกันของสิ่งทั้งหมด. (ป., ส.).

สากิยบุตร

หมายถึงน. สาวกของพระพุทธเจ้า.

สากิยมุนี

หมายถึงน. ศากยมุนี, พระนามของพระศากยพุทธเจ้า. (ป.).

สากะ

หมายถึงน. ผัก. (ป.; ส. ศาก).

สากหยาก

หมายถึง[สากกะหฺยาก] ว. ขรุขระ, น่าสะอิดสะเอียนอย่างหนังคางคก.

สาก

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตำอย่างหนึ่ง, คู่กับ ครก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ