ตัวกรองผลการค้นหา
วุ่นวาย
หมายถึงก. เอาเป็นธุระมากเกินไป เช่น เขาชอบเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของคนอื่น ไม่ต้องเตรียมอะไรมากหรอก อย่าวุ่นวายไปเลย; ไม่สงบ เช่น บ้านเมืองวุ่นวายเกิดจลาจลไปทุกหนทุกแห่ง. น. ความไม่สงบ เช่น เกิดวุ่นวายไปทั่วบ้านทั่วเมือง.
อันตราย
หมายถึง[อันตะราย] น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).
กระวนกระวาย
หมายถึงก. วุ่นวายใจ, แสดงอาการวุ่นวายไม่เป็นสุข.
ชีวันตราย
หมายถึงน. อันตรายต่อชีวิต, อันตรายถึงตาย. (ป., ส.).
ปากเหยี่ยวปากกา
หมายถึงน. ภัยอันตราย.
หนีเสือปะจระเข้
หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.
โพยภัย
หมายถึงน. อันตราย, โพย ก็ว่า.
เผชิญภัย
หมายถึงก. เจออันตรายเฉพาะหน้า, กล้าเสี่ยงภัยโดยรู้ว่าจะมีอันตราย.
สิงคลี
หมายถึง[-คฺลี] ว. วุ่นวาย, พัลวัน.
ทำวน
หมายถึงก. ห่วงใย, วุ่นวายใจ.
ปริปันถ์
หมายถึง[ปะริ-] น. อันตราย, อันตรายในทางเปลี่ยว. (ป., ส.).
รอดปากเหยี่ยวปากกา
หมายถึงก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด.