ค้นเจอ 18 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วิร,วิร-,วิระ, วิรวะ,วิราวะ

วิรวะ,วิราวะ

หมายถึง[วิระ-] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว, เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).

วิร,วิร-,วิระ

หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

วิรัช

หมายถึงว. ปราศจากธุลี, ไม่มีมลทิน, บริสุทธิ์, สะอาด. (ป., ส.).

วิราม

หมายถึงว. งาม.

วิริยะ

หมายถึงน. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็น วิริยอุตสาหะ; ความกล้า; วิริยภาพ ก็ใช้. (ป.; ส. วีรฺย).

วิรูป

หมายถึงว. น่าเกลียด, พิการ, ไม่น่าดู. (ป., ส.).

วิริยภาพ

หมายถึงน. ความเพียร, ความบากบั่น; ความกล้า.

วิรุฬหก

หมายถึง[-รุนหก] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจำทิศทักษิณ. (ป.).

วิรมณะ

หมายถึง[วิระมะ-] น. การงดเว้น, การตัดความยินดี. (ป.).

วิรังรอง

หมายถึงน. พลับพลึง, วิรงรอง ก็ว่า. (ช.).

วิรัช

หมายถึง(แบบ) ว. ต่างประเทศ. (ป. วิรชฺช).

วิรุธ

หมายถึงว. พิรุธ. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ