ผลการค้นหา

ล่อแหลม

หมายถึงว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.

อันตราย

หมายถึง[อันตะราย] น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).

หมิ่นเหม่

หมายถึงว. อาการที่เข้าไปหรืออยู่ในสถานที่หรือสถานการณ์ใกล้อันตรายหรือเสียหายเป็นต้น, ล่อแหลม.

ชีวันตราย

หมายถึงน. อันตรายต่อชีวิต, อันตรายถึงตาย. (ป., ส.).

ปากเหยี่ยวปากกา

หมายถึงน. ภัยอันตราย.

หนีเสือปะจระเข้

หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.

โพยภัย

หมายถึงน. อันตราย, โพย ก็ว่า.

เผชิญภัย

หมายถึงก. เจออันตรายเฉพาะหน้า, กล้าเสี่ยงภัยโดยรู้ว่าจะมีอันตราย.

ปริปันถ์

หมายถึง[ปะริ-] น. อันตราย, อันตรายในทางเปลี่ยว. (ป., ส.).

รอดปากเหยี่ยวปากกา

หมายถึงก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด.

ถึงชีวิตันตราย

หมายถึงก. ประสบอันตรายถึงตาย.

นั่งซัง

หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.