ตัวกรองผลการค้นหา
ล่มสลาย
หมายถึงก. สูญเสียสภาพเดิมแล้วสลายไป เช่น อาณาจักรโบราณล่มสลายไปหลายอาณาจักรแล้ว.
ล่มจม
หมายถึงก. สิ้นเนื้อประดาตัว เช่น ค้าขายขาดทุนจนล่มจม, ย่อยยับ, ฉิบหาย, เช่น บ้านเมืองล่มจม.
ล่ม
หมายถึงก. กิริยาที่ทรงตัวไม่อยู่ เอียงจนตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น เรือล่ม เกวียนล่ม, ทำให้ตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น ล่มเรือ; ได้รับความเสียหายมากเพราะน้ำท่วมหรือพายุพัดเป็นต้น เช่น นาล่ม สวนล่ม โป๊ะล่ม; ไม่สำเร็จ, ไม่รอดฝั่ง, เช่น โครงการล่ม.
สลาย
หมายถึง[สะหฺลาย] ก. สูญสิ้นไป เช่น ฝันสลาย เมื่อพระอาทิตย์ขึ้น หมอกก็สลายไป, ทำให้สูญสิ้นไป เช่น ใช้ยาสมุนไพรสลายพิษงู, ฉลาย ก็ว่า.
เสื่อมสลาย
หมายถึงก. ค่อย ๆ แปรสภาพไป เช่น อาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ได้เสื่อมสลายไปแล้ว.
สลายตัว
หมายถึงก. เปลี่ยนสภาพ เช่น ยาบางชนิดสลายตัวในน้ำ; อาการที่ฝูงชนซึ่งรวมตัวกันเพื่อประท้วงเป็นต้นแล้วต่อมาได้แยกย้ายกันไป เช่น กลุ่มชนที่มาประท้วงได้สลายตัวไปหมดแล้ว.
ล่มหัวจมท้าย
หมายถึงก. ร่วมโชคชะตาเดียวกัน เช่น สามีภรรยาต้องล่มหัวจมท้ายด้วยกัน.
วิลย,วิลย-,วิลัย
หมายถึง[วิละยะ-, วิไล] น. ความย่อยยับ, การสลาย, การทำให้สลาย. (ป., ส.).
เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน
หมายถึง(สำ) น. คนในเครือญาติแต่งงานกัน ทำให้ทรัพย์มรดกไม่ตกไปอยู่กับผู้อื่น.
เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่
หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำตนเป็นคนดีมาตลอด แต่มาเสียคนเมื่อแก่. ก. มีอุปสรรคเมื่อใกล้จะสำเร็จ.
ฉลาย
หมายถึง[ฉะหฺลาย] ก. สลาย, แตกพัง, ทลาย, ละลาย.
อับปาง
หมายถึงก. ล่ม, จม, แตก, (ใช้แก่เรือเดินทะเล).