ผลการค้นหา

ลื่น

หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปได้คล่องบนพื้นที่มีความฝืดน้อย เช่น เขาลื่นหกล้ม ลูกแก้วลื่นไปตามราง. ว. มีลักษณะทำให้เคลื่อนที่ไปได้คล่องบนพื้นที่มีความฝืดน้อย เช่น ถนนลื่น กระดานลื่น ทาน้ำมันเสียตัวลื่น, โดยปริยายหมายถึงบุคคลที่มีเล่ห์เหลี่ยมหรือกลเม็ดแพรวพราวจนจับไม่ติด.

ไม้ลื่น

หมายถึงน. กระดานที่ตั้งสูงทอดต่ำลงไปด้านหนึ่ง ให้เด็กเล่นโดยนั่งไถลตัวลง, กระดานลื่น ก็เรียก.

มลื่น

หมายถึง[มะลื่น] ก. มื่น, ลื่น.

มื่น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ลื่น.

ถลา

หมายถึง[ถะหฺลา] ก. โผผวา เช่น นกถลาลง เด็กวิ่งถลาเข้าหา, เสียหลักซวนไป เช่น เครื่องบินถลาลง.

ไถล

หมายถึง[ถะไหฺล] ก. ลื่นไปไม่ตรงทาง. ว. เชือนแช, ไม่ตรงไปตรงมา.

สงัดคลื่นสงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีคลื่นไม่มีลม เช่น ทะเลสงัดคลื่นสงัดลม.

ซวนเซ

หมายถึงก. เซถลาไปมา.

สนามเด็กเล่น

หมายถึงน. สถานที่ที่จัดให้เด็กเล่น มักมีอุปกรณ์การเล่น เช่น ชิงช้า ไม้ลื่น.

เลือ,เลือก,เลือก ๆ

หมายถึงว. เป็นเมือก, เหนียว ๆ ลื่น ๆ, เช่น ฝักกระเจี้ยบต้มแล้วเป็นเลือก ๆ.

เมือก

หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะเป็นเลือก ๆ คือ เหนียว ๆ ลื่น ๆ อย่างเมือกปลา.

ถาโถม

หมายถึงก. ถลาเข้าไป, โจมเข้าไป.