ค้นเจอ 52 รายการ

ลัก

หมายถึงก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว. เว้นข้ามไปทำให้เสียระเบียบ เช่น รถไฟลักหลีก ทำให้รถ ๒ ขบวนชนกัน.

กี้,กี๊

หมายถึงน. เวลาที่ล่วงไปหยก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เมื่อ เมื่อแต่ หรือ เมื่อตะ เป็น เมื่อกี้ เมื่อแต่กี้ เมื่อตะกี้ หรือ เมื่อกี๊ เมื่อแต่กี๊ เมื่อตะกี๊.

ลักตา

หมายถึงว. อาการที่จงใจลักเดินตัวหมากรุกให้ผิดตาเพื่อเอาเปรียบคู่ต่อสู้ ในคำว่า เดินลักตา.

ลักซ่อน

หมายถึงก. อาการที่คล้ายมีอะไรบางอย่างมาทำให้มองไม่เห็นหรือหาไม่พบ เชื่อกันว่าถูกผีลักไปซ่อนหรือผีบังตา.

ลักทรัพย์

หมายถึง(กฎ) ก. ชื่อความผิดอาญาฐานเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต.

ดักฟัง

หมายถึงก. ลักฟัง.

มลัก

หมายถึง[มะลัก] ก. ลัก, ลอบ; มัก; รัก; เห็น. ว. มากเช่น รู้มลัก.

สุธาหรณ์

หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต

อมฤตาหรณ์

หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต

อวหาร

หมายถึงน. การลัก, การขโมย. (ป., ส.).

อักษรลักษณ์

หมายถึง[อักสอระลัก, อักสอนลัก] น. จดหมาย, ในบทกลอนมักใช้ว่า ลักษณ์.

ลอบฟัง

หมายถึงก. ลักฟัง, ดักฟัง, แอบฟัง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ