ตัวกรองผลการค้นหา
ธุลี
หมายถึงน. ละออง, ฝุ่น. (ป., ส. ธูลิ).
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
ผงคลี
หมายถึงน. ฝุ่นละเอียด, ละออง.
ละออง
หมายถึงน. สิ่งซึ่งมีลักษณะเป็นผงเป็นฝอยละเอียดยิบ เช่น ละอองฝน ละอองน้ำ ละอองฟาง ละอองข้าว; ฝ้าขาวที่ขึ้นในปากเด็กเล็ก ๆ เมื่อไม่สบาย เช่น เด็กท้องเสียลิ้นเป็นละออง.
รัช
หมายถึงน. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. (ป. รช).
บงสุ,บงสุ-,บงสุ์
หมายถึง(แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).
รชะ
หมายถึง[ระชะ] น. ธุลี, ละออง; ความกำหนัด. (ป., ส.).
ฝุ่น
หมายถึงน. ดินแห้งหรือสิ่งอื่นที่ละเอียดเป็นผง เช่น ฝุ่นละออง ฝุ่นชอล์ก; ผงขาว ๆ คล้ายแป้ง ใช้ผัดหน้าหรือทาสิ่งของต่าง ๆ เช่น ฝุ่นผัดหน้า.
มูลิกากร
หมายถึงน. ข้าทูลละอองธุลีพระบาท, เรียกให้เต็มว่า บาทมูลิกากร.
เรณุ,เรณู
หมายถึงน. ละออง, ละอองเกสร, นวลละอองเกสรดอกไม้. (ป., ส. เรณุ).
ขี้ไคล
หมายถึง(ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคล ก็ว่า.
ผุยผง
หมายถึงน. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.
บทบงสุ์
หมายถึง[บดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป.).
