ผลการค้นหา

ร้ายแรง

หมายถึงว. รุนแรง เช่น น้ำท่วมทำให้บ้านเมืองเกิดความเสียหายอย่างร้ายแรง, ร้ายมาก เช่น ทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง.

ร้าย

หมายถึงว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น. ความไม่ดี เช่น ใส่ร้าย ป้ายร้าย ให้ร้าย.

แช่งชักหักกระดูก

หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.

ดุเดือด

หมายถึงว. ร้ายแรง, รุนแรง.

อุกฉกรรจ์

หมายถึงว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.

เหลือร้าย

หมายถึงว.ร้ายมาก.

ซ้ำร้าย

หมายถึงว. ร้ายขึ้นไปอีก.

คอขาดบาดตาย

หมายถึงว. ร้ายแรงถึงอาจต้องสูญเสียชีวิตได้.

เคราะห์หามยามร้าย

หมายถึงน. เคราะห์ร้าย.

ทำพิษ

หมายถึง(ปาก) ก. ให้ผลร้าย.

สาปแช่ง

หมายถึงก. กล่าวมุ่งร้ายให้ผู้อื่นเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง เช่น สาปแช่งไม่ให้ผุดให้เกิด.

ยิงเป้า

หมายถึงก. ต้องโทษโดยยิงให้ตายเพราะความผิดร้ายแรง.