ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เขว, ริม, ทิมทอง, ทิศทาง, รายทาง, พรมทาง, กินทาง, ชิมลาง
ริม
หมายถึงน. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; (ปาก) เกือบ, จวน, เช่น ริมตาย.
จริม,จริม-
หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).
อุปริม,อุปริม-
หมายถึง[อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).
บุริม,บุริม-
หมายถึง[บุริมมะ-, บุริม-] ว. ตะวันออก; ก่อน. (ป. ปุริม; ส. ปุรสฺ + อิม).
เม้น
หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.
มิ้ม
หมายถึงก. เม้ม, ปิดริม, พับริม.
เฟือย
หมายถึงน. ที่ริมนํ้าซึ่งมีหญ้าหรือไม้ขึ้นระกะอยู่.
เหิมเกริม
หมายถึงก. กำเริบเสิบสาน.
ปุริมพรรษา
หมายถึงดู บุริมพรรษา
เลียบ
หมายถึงก. ไปตามริม, ไปตามขอบ, เช่น เรือแล่นเลียบชายฝั่ง เดินเลียบริมคลอง.
ขอก
หมายถึงน. เขต, แดน; (ถิ่น-พายัพ) ริม, ขอบ, เช่น ไปขอกฟ้า ว่า ไปริมฟ้า.
เม้ม
หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เช่น เม้มชายเสื้อ เม้มกระดาษ, เม้น ก็ว่า.