ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แปดปน, แปม, เกลื้อ, บรรสม, แปด, ประโคน, นิรนัย, นิรมล, เนรคุณ
ระคน
หมายถึงก. ปนหรือผสมให้เข้ากันคละกันเป็นกลุ่มเป็นพวกเป็นต้น เช่น โจทย์ระคน.
แปดปน
หมายถึงก. ปน, ระคน.
แปม
หมายถึงก. เปื้อน, กลั้ว, ระคน, มักพูดเข้าคู่กับคำ ปน เป็น แปมปน หรือ ปนแปม.
เกลื้อ
หมายถึง[เกฺลื้อ] ก. เกลือก, เกลี้ย, กลั้ว, ระคน, เจือ.
บรรสม
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสม) ก. รวมกันเข้า, ปน, ระคน, เจือ.
แปด
หมายถึงก. เปื้อน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดเปื้อน; ปน, ระคน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดปน.
คลุกคลี
หมายถึงก. เข้าปะปนระคนกัน, เข้าใกล้ชิดกัน.
เจือปน
หมายถึงก. เอาส่วนน้อยประสมลงในส่วนมากเพื่อให้ระคนปนเป็นอันเดียวกัน.
ปะปน
หมายถึงก. ปนกัน (มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน), บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.
หน้าชา
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกอับอายขายหน้าระคนโกรธ แต่ก็ตอบโต้ไม่ได้ เช่น เธอรู้สึกหน้าชาที่ถูกประจาน.
คลุก
หมายถึง[คฺลุก] ก. เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน; ประชิดติดพันเข้าไป เช่น เข้าคลุกวงใน, เกลือก เช่น คลุกเกลือ คลุกน้ำตาล.
ลิลิตดั้น
หมายถึงน. ลิลิตที่ใช้ร่ายดั้นขึ้นต้น แล้วใช้โคลงดั้นกับร่ายดั้นสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตยวนพ่าย.