ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หิด, สุดด้าม, มีดควั่นอ้อย, มีดแกะ, คันฉ่อง, แส้, เหล็กหมาด, แร็กเกต
มิดด้าม
หมายถึงว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, สุดก้น สุดด้าม หรือ สุดลิ่ม ก็ว่า.
สุดกั่น,สุดด้าม,สุดด้าม,สุดลิ่ม,สุดลิ่ม
หมายถึงว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, มิดด้าม ก็ว่า.
มิด
หมายถึงว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.
ด้าม
หมายถึงน. ส่วนของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ใช้ถือใช้จับ เช่น ด้ามมีด ด้ามขวาน, ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า ด้าม เช่น ปากกาด้ามหนึ่ง ปากกา ๒ ด้าม; ต้น, ทาง, เช่น โดยด้ามอาทิสวคนธ์. (ม. คำหลวง จุลพน), ผู้เผด็จด้ามตัณหา. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์), โดยด้ามอาทิทศธรรมสนท้าว. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์), แลราชผู้มีอยู่ในด้ามมารคธรรม. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).
มิดน้ำ
หมายถึงว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.
มิดหัว
หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.
มิตรสหาย
หมายถึง[มิด-] น. เพื่อนฝูง.
เมี้ยน
หมายถึงว. มิด, ลับลี้, ซ่อน.
ด้ำ
หมายถึง(โบ; กลอน) น. ด้าม.
มธุมิศร
หมายถึง[-มิด] ว. เจือนํ้าหวาน. (ส.).
ปิดควันไฟไม่มิด
หมายถึง(สำ) ก. ปิดเรื่องที่อื้อฉาวไปทั่วแล้วไม่สำเร็จ.
มิทธี
หมายถึง[มิด-] ว. ท้อแท้, เชื่อมซึม. (ป.).