ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อันตรวาสก, ปัดไถม, ฝ้าฟาง, บาง, ผ้ายาง
สาง
หมายถึงน. ปรากฏการณ์บนท้องฟ้าในเวลาเช้ามืด เริ่มแต่มีความมืดน้อยลง ๆ ตามลำดับ จนกว่าจะสว่างแจ้งเป็นที่สุด เรียกว่า ท้องฟ้าสาง. ก. ทำให้แจ้งให้กระจ่าง เช่น สางคดี, ทำให้หายยุ่ง เช่น สางผม.
คำไวพจน์ ท้องฟ้า - คำคล้าย ท้องฟ้า
หมายถึงน. หวี, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสาง.
หมายถึงน. ผี, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ผีสาง; กลิ่นเหม็นของซากศพ ซากสัตว์ เช่น เหม็นสาบเหม็นสาง, โดยปริยายหมายความว่า มีกลิ่นเหม็นคล้ายคลึงเช่นนั้น.
หมายถึง(วรรณ) น. ช้าง เช่น เสือสางสรรโสงสรรพและไกร สรร้องสำเทินสาร. (สมุทรโฆษ).
หมายถึงน. สัตว์ในนิยาย เข้าใจกันว่ามีรูปร่างอย่างเสือ.
รุ่งสาง
หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.
ฟ้า
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า, อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า; สวรรค์ เช่น นางฟ้า ฟ้าดินเป็นพยาน; (กลอน) เจ้าฟ้า. ว. สีน้ำเงินอ่อนอย่างสีท้องฟ้าในเวลามีแดด เรียกว่า สีฟ้า.
ผีสัง,ผีสาง
หมายถึงน. ผี, บางทีใช้นำหน้าชื่อคนที่ตายแล้ว เช่น ผีสางยายเขียว ผีสางตาขำ.
ว่ายฟ้า
หมายถึง(วรรณ) ก. เคลื่อนไปในอากาศ เช่น ไก่ฟ้าวานว่ายฟ้า หาวหน หาสมรมายล เถื่อนท้องฯ. (ตะเลงพ่าย).
ล้นฟ้า
หมายถึงว. มากมายสุดคณานับ เช่น รวยล้นฟ้า.
สุดขอบฟ้า
หมายถึงว. ไกลมากที่สุด เช่น ต่อให้หนีไปอยู่สุดขอบฟ้า ก็จะตามให้พบ, สุดหล้าฟ้าเขียว ก็ว่า.
สวาง
หมายถึง[สะหฺวาง] น. ผี, สาง ก็เรียก.