ค้นเจอ 287 รายการ

ฟาดหัวฟาดหาง

หมายถึงก. อาละวาด.

ฟาด

หมายถึงก. หวด, เหวี่ยง, เช่น ฟาดด้วยไม้เรียว ฟาดผ้า จระเข้ฟาดหาง; (ปาก) กินอย่างเต็มที่ เช่น ฟาดข้าวเสีย ๓ ชาม.

ฟาดหัว

หมายถึง(ปาก) ก. ให้เพื่อตัดความรำคาญเป็นต้น, ให้เพราะดูถูก, เช่น เอาเงินฟาดหัวไป.

หาง

หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนท้ายแห่งลำตัวสัตว์, ขนสัตว์จำพวกนก เช่น กา ไก่ ที่ยื่นยาวออกทางก้น; ส่วนท้ายหรือปลาย เช่น หางเชือก หางแถว; ในราชาศัพท์เรียก ปลาช่อนว่า ปลาหาง; ลักษณนามเรียกปลาช่อนตากแห้งเช่น ปลาช่อนหางหนึ่ง ปลาช่อน ๒ หาง; เรียกดาวจรที่ส่วนท้ายมีแสงลักษณะเป็นทางยาวดุจหางว่า ดาวหาง; เรียกของที่คัดหรือกลั่นเอาส่วนที่เป็นหัวออกแล้วว่า หาง เช่น หางเหล้า หางกะทิ หางนํ้านม; ส่วนของตัวหนังสือไทยที่ลากยาวขึ้นทางเบื้องบนหรือทางเบื้องล่าง.

หางกวัก

หมายถึง[-กฺวัก] น. หางที่มีปลายงอลง (ใช้แก่แมว) ถือว่าเป็นมงคล.

หางงอ

หมายถึงน. หางที่ปลายงอขึ้น (ใช้แก่หมาและแมว).

ปะเตะ

หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.

หางนม

หมายถึงน. น้ำนมที่เอาครีมส่วนใหญ่ออกแล้ว.

ปลาหาง

หมายถึง(ราชา) น. ปลาช่อน.

ห้ำหั่น

หมายถึงก. เข้าฟาดฟันให้แหลกไป.

ฟะฟัด

หมายถึง[กลอน] ก. ฟัด, ฟาด.

วาลธิ

หมายถึง[วาละ-] น. หาง, ขนหาง. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ