ค้นเจอ 165 รายการ

พิชญ์

หมายถึงน. นักปราชญ์, คนมีความรู้สูง. (ส. วิชฺ).

กานต์

หมายถึง(แบบ) ว. เป็นที่รัก, โดยมากใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น จันทรกานต์ เป็นที่รักของพระจันทร์ ได้แก่แก้วผลึกที่ถูกแสงจันทร์แล้วมีเหงื่อ, คู่กับ สูรยกานต์ เป็นที่รักของพระอาทิตย์ ได้แก่แก้วที่รวมแสงอาทิตย์ให้เกิดไฟได้. (ส.).

สุ,สุ,สุ ๆ

หมายถึงว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว แตงโมสุ ๆ.

สุ

หมายถึงก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้นํ้าร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ.

สุ

หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ดี งาม ง่าย สำหรับเติมข้างหน้าคำ เช่น สุคนธ์. (ป., ส.).

สุภ,สุภ-

หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ป.; ส. ศุภ).

สุร

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).

สุร-

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).

สุร

หมายถึง[-ระ-] น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป. สูร; ส. ศูร).

สุวะ

หมายถึง[-วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).

สุโข

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นสุข เช่น นอนหลับอย่างสุโข.

สุตะ

หมายถึงก. ไหลไป. (ป.; ส. สฺรุต).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ