ตัวกรองผลการค้นหา
พหุพจน์,พหูพจน์
หมายถึงน. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง. (ป., ส. พหุวจน).
เปลี่ยนคำเอกพจน์เป็นคำพหูพจน์ในภาษาอังกฤษ
พหูพจน์
หมายถึงน. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง.
คระ
หมายถึง[คฺระ] คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี คร- เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำคำหรือเป็นพหูพจน์ เช่น คระคราง (หมายความว่า ครางคราง) คระครึ้ม (หมายความว่า ครึ้มครึ้ม) คระโครม (หมายความว่า โครมโครม).
