ค้นเจอ 66 รายการ

พฤทธิ์

หมายถึง[พฺรึด] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤฒิ ก็ใช้; ในไวยากรณ์หมายถึงเสียงยาวที่สุดของสระต่าง ๆ คือ ในบาลีและสันสกฤตได้แก่ อา เป็นพฤทธิ์ของ อะ เป็นต้น. ก. กระทำสระให้ยาวเช่นนั้น. (ส. วฺฤทฺธิ).

ศรี

หมายถึง[สี] น. พลู. (ม.); (ราชา) หมากพลู เรียกว่า พระศรี.

ศรี

หมายถึง[สี] (กลอน) น. ลักษณนามใช้แก่คน เช่น พระปิตุราชมาตุรงค์ทรงพระสรวล เห็นสมควรคู่ครองกันสองศรี. (อภัย).

ศรี

หมายถึง[สี] น. ผู้หญิง. (ข. สี).

ศรี

หมายถึง[สี] น. มิ่ง, สิริมงคล, ความรุ่งเรือง, ความสว่างสุกใส, ความงาม, ความเจริญ, เช่น ศรีบ้าน ศรีเรือน ศรีเมือง, ใช้นำหน้าคำบางคำเป็นการยกย่อง เช่น พระศรีรัตนตรัย วัดพระศรีรัตนศาสดาราม. (ส. ศฺรี; ป. สิริ, สิรี).

สาวศรี

หมายถึง(กลอน) น. สาววัยรุ่น.

แม่ศรี

หมายถึงน. ชื่อการละเล่นสมัยโบราณอย่างหนึ่ง โดยเชิญผีแม่ศรีมาเข้าทรงหญิงสาว หญิงสาวที่ถูกผีเข้าทรงจะรำได้อย่างสวยงาม นิยมเล่นในเทศกาลสงกรานต์.

โพศรีมหาโพธิ

หมายถึงดู โพ ๑.

พฤฒิ,พฤฒิ-

หมายถึง[พฺรึดทิ] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤทธิ์ ก็ว่า. (ส.).

สาวศรีสาวใช้

หมายถึง(สำ) น. สาวใช้.

เรือพระที่นั่งศรี

หมายถึงน. เรือหลวงที่จัดเป็นพระราชพาหนะสำรองไปในกระบวนเสด็จทางชลมารค ทอดบัลลังก์กัญญา ดาดหลังคาด้วยผ้าสักหลาดสอดสีอย่างพนักอินทรธนู ถ้าเป็นเรือพระที่นั่งเพิ่มผ้าเยียรบับลายทองกลางกรอบพนักอินทรธนู.

ศักดิ์ศรี

หมายถึงน. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ