ค้นเจอ 703 รายการ

ห่ม

หมายถึงก. ใช้ผ้าเป็นต้นคลุมหรือพันสิ่งใดสิ่งหนึ่งทั้งหมดหรือเพียงบางส่วน เช่น ห่มผ้า ห่มสไบ เอาผ้าไปห่มต้นโพธิ์.

ซ่าโบะ

หมายถึงน. ผ้าห่ม. (ช.).

ห่ม

หมายถึงก. ขย่ม เช่น เด็กห่มกิ่งพุทรา ห่มเสาเข็ม.

ห่มคลุม

หมายถึงน.เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยปิดไหล่ทั้ง ๒ ข้าง.

ผวย

หมายถึงน. เรียกผ้าห่มนอนว่า ผ้าผวย.

พับเขียง

หมายถึงก. ห่มผ้าเฉียงบ่า.

ผ้าผ่อน

หมายถึงน. ผ้าทั่ว ๆ ไป, ผ้านุ่งผ้าห่ม.

คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม

หมายถึง(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.

ผ้านวม

หมายถึงน. ผ้าห่มที่มีของอ่อนนุ่มเช่นสำลีอยู่ข้างในเพื่อให้ความอบอุ่น.

ปารุปนะ

หมายถึง[-รุปะนะ] น. ผ้าห่ม. (ป.).

ผ้าขนหนู

หมายถึงน. ผ้าที่มีลักษณะเป็นขนขด ใช้ห่มหรือเช็ดตัวเป็นต้น.

ผืน

หมายถึงน. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนเป็นแผ่นอย่างผ้า หนังหรือเสื่อ เป็นต้น มีขนาดเต็มตามกำหนดและอาจม้วนหรือพับได้เช่นผ้านุ่ง ผ้าห่ม เสื่อ พรม และหนัง ว่า ผืนผ้า ผืนหนัง เป็นต้น; ใช้เป็นลักษณนาม เช่น ผ้า ๓ ผืน เสื่อ ๒ ผืน; เรียกแผ่นดินทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่น ผืนแผ่นดิน แผ่นดินผืนนี้ ที่ดินผืนนั้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ