ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ลงแป้ง
ผง
หมายถึงน. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.
แป้ง
หมายถึงน. สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร, ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า.
แป้งฝุ่น
หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.
แป้งสิบ
หมายถึงน. ปั้นสิบ.
แป้งเปียก
หมายถึงน. แป้งเจือเกลือเล็กน้อยตั้งไฟกวนให้ข้น ใช้เป็นอาหาร, แป้งที่ตั้งไฟกวนให้ข้นเหนียว ใช้แทนกาว.
แป้งหมัก
หมายถึงน. แป้งขนมจีนที่ทำจากข้าวที่หมักไว้ก่อน, ตรงข้ามกับ แป้งสด.
เผ้าผง
หมายถึงน. ผง.
แป้งเท้ายายม่อม
หมายถึงน. แป้งที่ทำจากหัวของต้นเท้ายายม่อม.
แป้งกระแจะ
หมายถึงน. แป้งที่ผสมผงกระแจะ ใช้ละลายน้ำ สำหรับทาหรือเจิม.
นวดแป้ง
หมายถึงก. ขยำแป้งให้เข้ากัน.
แป้งญวน
หมายถึง(โบ) น. แป้งข้าวเจ้า.
ป่านคม
หมายถึงน. เส้นด้ายชักว่าวที่เอาผงแก้วผสมกาวหรือแป้งเปียกเป็นต้นทาเพื่อให้คม.