ตัวกรองผลการค้นหา
ผง
หมายถึงน. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.
เผ้าผง
หมายถึงน. ผง.
ผุยผง
หมายถึงน. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.
รำ
หมายถึงน. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร.
อรช,อรช-
หมายถึง[อะระชะ-] ว. ปราศจากผงหรือมลทิน. (ป., ส.).
ข้าวตู
หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.
หิน,หิน,หิน-
หมายถึง[หิน, หินนะ-] ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า, ใช้ว่า หืน ก็มี เช่น โหดหืน. (ป., ส. หีน).
คราม
หมายถึง[คฺราม] น. ผงสีนํ้าเงินที่ได้จากต้นคราม. ว. สีนํ้าเงิน.
รัช
หมายถึงน. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. (ป. รช).
กากรุน,กากกะรุน
หมายถึงน. ผงของกะรุนที่เอามาผสมครั่งขัดของแข็งเช่นป้าน.
แป้งฝุ่น
หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.
นัด
หมายถึงก. เป่าหรือสูดให้วัตถุที่เป็นผงอย่างยานัตถุ์เข้าในจมูก เช่น นัดยานัตถุ์.