ค้นเจอ 409 รายการ

ปะไร

หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).

ไร

หมายถึงก. เฉลี่ย, ใช้เข้าคู่กับคำ เรี่ย เป็น เรี่ยไร.

ไร

หมายถึงน. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก และแผ่นแข็งของรูหายใจอยู่บริเวณด้านข้างของลำตัวไม่เลยขาคู่ที่ ๔ ชนิดดูดกินเลือดสัตว์ เช่น ไรไก่ (Dermanyssus spp.) ในวงศ์ Dermanyssidae ชนิดทำลายพืช เช่น ไรแดง (Tetranychus spp.) ในวงศ์ Tetranychidae.

ไร

หมายถึงว. ไหน, ใด, อะไร.

เมื่อไร

หมายถึงคำที่ใช้ถามเกี่ยวกับเวลา จะเป็นอดีตหรืออนาคตก็ได้ เช่น เมื่อไรเขาจะมา.

ไร

หมายถึงน. รอยที่ถอนผมออกแล้ว เช่น ไรผม.

ไร

หมายถึงน. ทอง เช่น เรืองไร.

ดังรือ,ดังฤๅ

หมายถึงว. เช่นไร, เหตุไร, ไฉน.

ไรซอยด์

หมายถึงอวัยวะของพืชและโพรทิสต์บางชนิดที่มีลักษณะและหน้าที่คล้ายราก แต่ไม่มีท่อลำเลียง

ไร ๆ

หมายถึงว. อาการที่มองเห็นอยู่ไกลลิบ ๆ ไม่ชัด เช่น เห็นทิวไม้อยู่ไร ๆ; เริ่มนึกออกได้เล็กน้อย เช่น เรื่องที่มาปรึกษานึกเห็นทางออกได้ไร ๆ, รำไร ก็ว่า.

จุไร

หมายถึงน. ไรจุก, ไรผม, (ราชา) พระจุไร.

ปะ

หมายถึงก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ