ตัวกรองผลการค้นหา
ปล้น
หมายถึง[ปฺล้น] ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.
ปล้นบ้านปล้นเมือง
หมายถึง(สำ) ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.
ปล้นสวาท
หมายถึง(ปาก) ก. ข่มขืนกระทำชำเรา.
ปล้นสะดม
หมายถึง(โบ) ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว.
โมษณะ
หมายถึง[-สะ-] น. การปล้น, การขโมย. (ส.).
ลุมป์
หมายถึง(แบบ) ก. ปล้น, ทำลาย. (ป., ส.).
สะดม
หมายถึงก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว, ใช้เข้าคู่กับคำ ปล้น เป็น ปล้นสะดม. (ข. สณฺฎํ).
สลัดอากาศ
หมายถึงน. โจรที่จี้หรือปล้นเครื่องบินในอากาศ.
สมคบ
หมายถึงก. ร่วมคบคิดกัน (ใช้ในทางไม่ดี) เช่น เขาสมคบกันไปปล้น.
อปหาร
หมายถึง[อะปะ-] น. การปล้น, การขโมย; การเอาไป. (ป., ส.).
โจรสลัด
หมายถึง[โจนสะหฺลัด] น. โจรที่ปล้นเรือในทะเล.
โจรกรรม
หมายถึง[โจระกำ, โจนระกำ] น. การลัก, การขโมย, การปล้น. (ส.; ป. โจรกมฺม).