ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เบื่อ, ป่น
ขุดบ่อล่อปลา
หมายถึง(สำ) ก. ทำกลอุบายเพื่อให้ฝ่ายหนึ่งหลงเชื่อโดยหวังประโยชน์จากอีกฝ่ายหนึ่ง.
คำไวพจน์: ปลา - คำไวพจน์ของ ปลา พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
บ่อ
หมายถึงน. ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังนํ้าขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง เช่น บ่อเกลือ บ่อถ่านหิน บ่อแร่.
ตกปลัก
หมายถึงก. อาการที่ปลาเป็นต้นมารวมกันอยู่ในบ่อหรือหนองที่นํ้างวด, ตกคลัก ก็ว่า.
ปลา
หมายถึง[ปฺลา] น. ชื่อสัตว์น้ำเลือดเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง ส่วนใหญ่หายใจทางเหงือกยกเว้นปลาปอด มีครีบใช้ช่วยในการเคลื่อนไหว บางชนิดมีเกล็ด บางชนิดไม่มี รูปร่างลักษณะ ขนาด และพฤติกรรมแตกต่างกันมากมาย พบในแหล่งนํ้าทั่วไป.
หมายถึงน. ชื่องูในสกุล Enhydris และ Homalopsis วงศ์ Colubridae กินปลา ที่รู้จักกันดี คือ งูสายรุ้ง (E. enhydris).
ชลาศัย
หมายถึงน. บ่อ, สระ, ทะเล; ปลา. (ส.; ป. ชลาสย).
น้ำซึมบ่อทราย
หมายถึง(สำ) หาได้มาเรื่อย ๆ.
น้ำบ่อน้อย
หมายถึง(สำ) น. นํ้าลาย.
ปลาข้องเดียวกัน
หมายถึง(สำ) น. คนที่อยู่ร่วมกันหรือเป็นพวกเดียวกัน.
ปลาหาง
หมายถึง(ราชา) น. ปลาช่อน.
ชลสถาน
หมายถึงน. บ่อ, สระ. (ส.).
ปลาติดหลังแห
หมายถึง(สำ) น. คนที่พลอยได้รับเคราะห์กรรมร่วมกับผู้อื่น ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มีส่วนพัวพันด้วย, ปลาติดร่างแห ก็ว่า.