ตัวกรองผลการค้นหา
บุญ,บุญ-
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บุญ
ดำตับเป็ด เป็นคำด่าหรือเป็นคำชม
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
ชม
หมายถึงก. สรรเสริญ, ยกย่อง; ดู (ใช้ในที่สุภาพ) เช่น เชิญชมของในร้าน, ดูเพื่อให้เกิดความเพลิดเพลินใจหรือชื่นใจ เช่น ชมสวน ชมนกชมไม้.
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ชม เช่น ชมดง ชมตลาด.
ส่วนบุญ
หมายถึงน. ส่วนที่เป็นบุญกุศล เช่น แผ่ส่วนบุญ เปรตขอส่วนบุญ.
ชมเปาะ
หมายถึงก. ชมไม่ขาดปาก, ชมด้วยความจริงใจ.
ชอม
หมายถึงก. ชม.
บุญมาวาสนาส่ง
หมายถึง(สำ) เมื่อมีบุญ อำนาจวาสนาก็มาเอง, บุญมาวาสนาช่วย ก็ว่า.
ใบบุญ
หมายถึงน. ร่มบุญ, ส่วนบุญที่ปกป้องคุ้มครองอยู่.
นำเที่ยว
หมายถึงก. พาเที่ยวชมบ้านชมเมือง.
ปัตติ
หมายถึง(แบบ) น. ส่วนบุญ. (ป.).
ปัตติทาน
หมายถึงน. การให้ส่วนบุญ. (ป.).
สาลิกาชมเดือน
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.