ตัวกรองผลการค้นหา
นิยม
หมายถึง(แบบ) น. การกำหนด. (ป., ส.). ก. ชมชอบ, ยอมรับนับถือ, ชื่นชมยินดี, ถ้าใช้ประกอบท้ายคำสมาสบางคำมีความหมายว่า ลัทธิ เช่น ชาตินิยม สังคมนิยม.
10 ศัพท์อังกฤษที่ชอบออกเสียงผิดตอนเป็นเด็ก
30 คำสแลงยอดนิยมในภาษาไทย
50 มุกเสี่ยวยอดนิยม โพสต์เรียกยอดไลก์
คำไทยโบราณที่ไม่นิยมใช้ในปัจจุบัน
ขึ้นสมอง
หมายถึงก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.
รสนิยม
หมายถึง[รดสะนิยม, รดนิยม] น. ความนิยมชมชอบ, ความพอใจ, เช่น เขามีรสนิยมในการแต่งตัวดี.
พูดดีเป็นศรีแก่ปาก
หมายถึง(สำ) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.
ชอบ
หมายถึงก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก, บางทีใช้หมายความไปในเชิงว่ารักใคร่ ก็มี เช่น หนุ่มสาวชอบกัน; มีสิทธิ์ เช่น ชอบที่จะทำได้.
ค่านิยม
หมายถึงน. สิ่งที่บุคคลหรือสังคมยึดถือเป็นเครื่องช่วยตัดสินใจ และกำหนดการกระทำของตนเอง.
สมัยนิยม
หมายถึงน. ความนิยมในแต่ละสมัย เช่น แต่งตัวตามสมัยนิยม ไว้ผมตามสมัยนิยม.
เห็นผิดเป็นชอบ
หมายถึงก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ก็ว่า.
ใฝ่ต่ำ
หมายถึงก. นิยมไปในทางเลว.
สัมมาสมาธิ
หมายถึงน. สมาธิชอบ, ความตั้งใจชอบ. (ป.).
ทันสมัย
หมายถึงว. ตามสมัยที่นิยมกัน.
บ้าน้ำลาย
หมายถึงว. ชอบพูดพล่าม, ชอบพูดเพ้อเจ้อ.