ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้ต้องขัง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังอยู่ในเรือนจำ ได้แก่ นักโทษเด็ดขาด คนต้องขัง และคนฝาก.
นักโทษ
หมายถึงน. บุคคลซึ่งถูกลงโทษจำคุก.
ตะราง
หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.
พะทำมะรง
หมายถึงน. ผู้ควบคุมนักโทษ.
คุก
หมายถึงน. ที่ขังนักโทษ, เรือนจำ.
ผู้คุม
หมายถึงน. เจ้าพนักงานผู้ควบคุมดูแลนักโทษ.
ทัณฑสถาน
หมายถึง[ทันทะ-] (กฎ) น. เรือนจำพิเศษประเภทหนึ่ง ซึ่งใช้เป็นที่ควบคุมกักขังผู้ต้องขังเฉพาะแต่ละประเภทให้เหมาะสมกับประเภทผู้ต้องขังนั้น ๆ เช่น ทัณฑสถานวัยหนุ่ม เป็นสถานที่ควบคุมกักขังและฝึกอาชีพแก่ผู้ต้องขังที่อยู่ในวัยหนุ่ม.
ตรวน
หมายถึง[ตฺรวน] น. เครื่องจองจำนักโทษชนิดหนึ่ง เป็นห่วงเหล็ก ใช้สวมขานักโทษ มีโซ่ล่ามถึงกัน.
มือสาม
หมายถึงน. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนที่ ๓.
คา
หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.
มือสอง
หมายถึงน. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนที่ ๒.
ตรุ
หมายถึง[ตฺรุ] น. ที่ขังคน, ตะราง, เรือนจำนักโทษ, คุก.