ตัวกรองผลการค้นหา
กวี
หมายถึง[กะวี] น. ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน จำแนกเป็น ๔ คือ ๑. จินตกวี แต่งโดยความคิด ๒. สุตกวี แต่งโดยได้ฟังมา ๓. อรรถกวี แต่งตามความจริง ๔. ปฏิภาณกวี แต่งกลอนสด. (ป.).
คำไวพจน์ ที่นิยมใช้ในการแต่งกลอน
กวีนิพนธ์
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.
ประพันธ์
หมายถึงก. แต่ง, เรียบเรียง, ร้อยกรอง, ผูกถ้อยคำเป็นข้อความเชิงวรรณคดี. (ส. ปฺรพนฺธ; ป. ปพนฺธ).
ผู้ประพันธ์เพลง
หมายถึงน. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง, นักแต่งเพลง ก็เรียก.
นิคม
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กล่าวย่อและซํ้าความเดิมเพื่อให้ผู้ฟังจำง่าย.
กาล
หมายถึง[กาน] (โบ) น. คำประพันธ์.
บทกวีนิพนธ์
หมายถึงน. บทร้อยกรองที่กวีแต่ง.
บทกลอน
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่เป็นบทร้อยกรอง.
เชลง
หมายถึง[ชะเลง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข.).
ฉันทลักษณ์
หมายถึง[ฉันทะลัก] น. ลักษณะแบบแผนคำประพันธ์ประเภทร้อยกรอง, ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยลักษณะของคำประพันธ์.
เนื้อร้อง
หมายถึงน. คำประพันธ์สำหรับขับร้อง, คำร้อง บทเพลง หรือ บทร้อง ก็ว่า.
บทเพลง
หมายถึงน. คำประพันธ์สำหรับขับร้อง, คำร้อง เนื้อร้อง หรือ บทร้อง ก็ว่า.