ตัวกรองผลการค้นหา
ฤทธิ์
หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).
นรินทร์,นริศ,นริศร,นริศวร
หมายถึง[นะริน, นะริด, นะริดสวน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร).
เหาะ
หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปในอากาศด้วยฤทธิ์.
ล้างยา
หมายถึงก. ทำลายฤทธิ์ยา, ทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อม, โดยเชื่อกันว่าอาหารหรือผลไม้บางอย่างเมื่อกินเข้าไปแล้วจะทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อมได้.
กายสิทธิ์
หมายถึงว. มีฤทธิ์เดชต่าง ๆ อยู่ในตัว.
ละล้าว
หมายถึงว. อย่างเกรงกลัว เช่น ไหว้ละล้าว. (นิ. นรินทร์).
แผลงศร
หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.
มหิทธิ
หมายถึง[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).
ประภาพ
หมายถึง[ปฺระพาบ] น. อำนาจ, ฤทธิ์. (ส.).
ตาเหลว
หมายถึง(กลอน) น. เฉลว เช่น ตาหลิ่งตาเหลวปัก ปิดไว้. (นิ. นรินทร์).
อานุภาพ,อานุภาวะ
หมายถึงน. อำนาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).
ขยาด
หมายถึง[ขะหฺยาด] ก. ครั่นคร้าม, กลัวเพราะเคยรู้ฤทธิ์มาแล้ว, เข็ดเพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว.