ตัวกรองผลการค้นหา
ปก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาแก้มชํ้า. (ดู แก้มชํ้า).
คำไวพจน์ ท้องฟ้า - คำคล้าย ท้องฟ้า
วันฮาโลวีน กับ ตำนานฟักทอง Jack O’Lantern
80 คำศัพท์ในภาษาไทยที่มักเขียนผิด
10 คำภาษาลาวที่เดาไม่ออก เดาออกก็ผิดไปไกล
หมายถึงก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก; แผ่นผ้าที่ติดปากกระเป๋าเสื้อ, แผ่นผ้าที่ติดกับคอเสื้อพับตลบลงมาหรือแบะออกทั้ง ๒ ข้าง เช่น ปกเชิ้ต ปกเสื้อนอก.
คอบัว
หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกมน
คอเชิ้ต
หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกแหลม มีสาบเชื่อมระหว่างปกกับตัวเสื้อเพื่อเสริมให้ปกตั้งขึ้น.
คอฮาวาย
หมายถึงน. ปกเสื้อชนิดปลายแหลม สาบแบะออกตอนบนให้รับกับปก.
คอกลม
หมายถึงน. ลักษณะคอเสื้อที่ตัดกลม ไม่มีปก.
สนาบก
หมายถึง[สะนา-] น. คนที่มีหน้าที่อาบนํ้าให้ผู้อื่น. (ส. สฺนาปก; ป. นหาปก).
คอแบะ
หมายถึงน. ปกเสื้อชนิดที่มีสาบตอนบนแบะออก ส่วนที่แบะออกและส่วนที่เป็นปกจะเป็นแบบใดก็ได้.
เชิ้ต
หมายถึงน. เสื้อคอปกชนิดหนึ่ง. (อ. shirt).
ปกเกศ
หมายถึงก. ปกเกล้า, คุ้มครอง.
เข้าปก
หมายถึงก. เย็บปกหนังสือ.
ปกกระพอง
หมายถึงน. เครื่องปกส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างหัวช้าง.
