ค้นเจอ 49 รายการ

ธนู

หมายถึงน. ชื่ออาวุธชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันธนูซึ่งมีสายธนูสำหรับน้าวยิง และลูกธนูที่มีปลายแหลม; ชื่อกลุ่มดาวรูปธนู เรียกว่า ราศีธนู เป็นราศีที่ ๘ ในจักรราศี; ชื่อดาวฤกษ์อนุราธา. (ป. ธนุ).

จาป

หมายถึง[จาบ, จาปะ] (แบบ) น. ธนู, ศร, หน้าไม้, เช่น ชักกุทัณฑกำซาบ ด้วยลูกจาปแล่นลิ่ว. (อนิรุทธ์). (ป., ส.).

กุทัณฑ์

หมายถึงน. เกาทัณฑ์, ธนู.

ธนุ,ธนุรญ

หมายถึง(แบบ) น. ธนู. (ป.).

อุสุ

หมายถึงน. ธนู, หน้าไม้, เครื่องยิง. (ป.; ส. อิษุ).

เกาทัณฑ์

หมายถึงน. ธนู, กุทัณฑ์ ก็ใช้. (ป., ส. โกทณฺฑ).

เลื่อยธนู

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดหรือซอยไม้ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นแถบยาว ปลายใบเลื่อยทั้ง ๒ ข้างติดกับปลายคันเลื่อยซึ่งทำด้วยเหล็กดัดโค้งคล้ายคันธนู.

ควายธนู

หมายถึงน. ของขลังชนิดหนึ่ง ทำเป็นรูปตัวควายหรือเขาควาย ใช้เวทมนตร์ทางไสยศาสตร์เสกเป่าไปทำร้ายผู้อื่นหรือกันไม่ให้ผู้อื่นมาทำร้าย.

ทาย

หมายถึง(กลอน) ก. ยก; ถือ เช่น ทายธนู ว่า ถือธนู.

ธนูศิลป์

หมายถึงน. ฝีมือยิงธนู, การฝึกหัดยิงธนู. (ส.).

อุสุการ

หมายถึงน. ช่างทำธนู.

พาณาสน์

หมายถึงน. คันธนู. (ส. วาณาสน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ