ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทิมดาบ
ทิ่ม
หมายถึงก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาว ๆ หรือแหลม ๆ กระแทกโดยแรง เช่น เอามีดทิ่มพุง เอานิ้วทิ่มตา.
ลงดาบ
หมายถึงก. ประหารชีวิตด้วยการใช้ดาบฟันคอให้ขาด เช่น เพชฌฆาตลงดาบนักโทษ.
ดาบ
หมายถึงน. มีดยาวปลายแหลมชนิดหนึ่ง สันแอ่นปลายงอนเล็กน้อย มักใช้เป็นอาวุธสำหรับฟันแทง.
หมายถึงน. (๑) ชื่อปลาทะเลที่มีลำตัวเรียวยาว แบนข้าง สีเทาเงิน เช่น ดาบเงิน ดาบลาว. (๒) ดู ท้องพลุ.
แวง
หมายถึงน. ดาบ.
มีดดาบ
หมายถึงน. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดรูปยาวรีประมาณ ๑ ศอก ปลายงอนขึ้นเล็กน้อย ด้ามทำด้วยไม้ยาว ๑ คืบ ดาบของหลวงปรกติสอดไว้ในฝัก ดาบเชลยศักดิ์ไม่นิยมทำฝักสำหรับสอดดาบ ใช้เป็นอาวุธ มีชื่อเรียกต่างกันออกไปตามลักษณะปลายดาบ, ถ้าปลายแหลม หัวงอน เรียกว่า มีดดาบหัวปลาซิว, ถ้าปลายมนแหลมเรียกว่า มีดดาบหัวปลาหลด, ถ้าปลายตัดขวางเรียกว่า มีดดาบหัวตัด, ถ้าปลายแหลมตัดปลายสันเฉียงปัดไปทางปลายดาบเรียกว่า มีดดาบหัวเผล้.
จุรี
หมายถึง(กลอน) น. มีด, หอก, ดาบ. (ข. จรี ว่า มีด, หอก, ดาบ).
ฟันดาบ
หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
ไปตายเอาดาบหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ยอมไปเผชิญกับความทุกข์และความลำบากข้างหน้า.
จะบัน
หมายถึงก. ตะบัน, ทิ่มหรือแทงกดลงไป, กระทุ้ง, เช่น ดาบดั้งดึงโดดดั้น จะบันแรง. (ยอพระเกียรติกรุงธน).
ตาว
หมายถึง(โบ) น. ดาบ, มีดยาว.
อสิ
หมายถึงน. ดาบ, มีด, กระบี่. (ป., ส.).