ค้นเจอ 60 รายการ

ขัง

หมายถึงก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังนํ้า; (กฎ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.

คุมขัง

หมายถึง(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.

ตะราง

หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.

คุก

หมายถึงน. ที่ขังนักโทษ, เรือนจำ.

หุบห้วย

หมายถึงน. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่.

คนต้องขัง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังไว้ตามหมายขัง.

มุ้งสายบัว

หมายถึง(ปาก) น. ห้องขังผู้ต้องหา.

ปลดปล่อย

หมายถึงก. ปล่อยจากที่คุมขังหรือการผูกมัด, ให้เสรีภาพ.

นักโทษเด็ดขาด

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจำคุกภายหลังคำพิพากษาถึงที่สุด และหมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายให้ลงโทษด้วย.

มาบ

หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มกว้างใหญ่ซึ่งอาจมีน้ำขังหรือไม่มีก็ได้.

ลำห้วย

หมายถึงน. ทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ในแอ่งที่เรียกว่า ห้วย.

ตรุ

หมายถึง[ตฺรุ] น. ที่ขังคน, ตะราง, เรือนจำนักโทษ, คุก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ