ตัวกรองผลการค้นหา
ประณาม
หมายถึงก. กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง; ขับไล่. (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม).
หมายถึงก. น้อมไหว้ เช่น ขอประณามบาทบงสุ์พระทรงศรี. (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม).
ตำหนิ
หมายถึงน. รอยแผลเป็นหรือไฝปานเป็นต้นที่เป็นเครื่องหมายให้สังเกตเห็นได้, รอยเสียที่ผลไม้หรือสิ่งของ. ก. ติเตียน.
เพชรร้าว
หมายถึง(สำ) ว. ที่ไม่บริสุทธิ์, ที่มีตำหนิ.
ปณาม
หมายถึง[ปะนาม] ก. ประณาม. (ป.; ส. ปฺรณาม).
ว่าแล้วว่าอีก
หมายถึงก. พูดหรือตำหนิติเตียนซ้ำซาก.
ตั๋วรูปพรรณ
หมายถึง(กฎ) น. เอกสารแสดงตำหนิรูปพรรณสัตว์พาหนะ.
หน้าจ๋อย
หมายถึงว. มีสีหน้าสลด, มีสีหน้าซีดเซียว, เช่น นักเรียนหน้าจ๋อยเพราะถูกครูตำหนิ.
วิมล
หมายถึงว. ปราศจากมลทิน, ไม่มีตำหนิ, ใส, สะอาด, บริสุทธิ์, กระจ่าง, งาม. (ป., ส.).
เสียแต่,เสียที่
หมายถึงสัน. เสียตรงที่, บกพร่องตรงที่, มีตำหนิตรงที่, เช่น หน้าตาก็สวยดี เสียแต่พูดไม่เพราะ.
ปีกกล้าขาแข็ง
หมายถึงก. พึ่งตัวเองได้, เป็นคำที่ผู้ใหญ่มักใช้กล่าวเชิงตำหนิติเตียนผู้น้อย.
เสียโฉม
หมายถึงก. มีตำหนิตามร่างกายโดยเฉพาะที่ใบหน้า ทำให้ความงามลดลง เช่น เธอประสบอุบัติเหตุ ถูกกระจกบาดหน้า เลยเสียโฉม, โดยปริยายใช้แก่สิ่งของที่มีตำหนิ เช่น แจกันใบนี้ปากบิ่นไปหน่อย เลยเสียโฉม.