ผลการค้นหา

ตามลำพัง

หมายถึงว. โดดเดี่ยว, เฉพาะตัวเอง, ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น.

โดดเดี่ยว

หมายถึงว. เดียวเท่านั้น, อยู่ตามลำพังไม่เกี่ยวข้องกับใคร.

ควายโทน

หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.

หง่อง ๆ

หมายถึงว. อาการที่เดินขย่มตัวหัวสั่นหัวคลอนไปตามลำพัง, โดยปริยายหมายถึงเดินอยู่ตามลำพัง; เสียงดังเช่นเสียงฆ้องกระแต.

ควายปละ

หมายถึง[-ปฺละ] น. ควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพัง.

ปวกเปียก

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบไม่อาจจะทรงตัวได้ตามลำพัง, กะปวกกะเปียก ก็ว่า.

กะปวกกะเปียก

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบไม่อาจทรงตัวได้ตามลำพัง, ปวกเปียก ก็ว่า.

ลำพัง

หมายถึงว. เฉพาะตน, ไม่เกี่ยวกับผู้อื่น, เช่น อยู่กันตามลำพัง, ฝ่ายเดียว เช่น ต้องต่อสู้กับข้าศึกแต่ลำพัง.

ถึงคราว

หมายถึงก. ถึงกำหนดจะเป็น เช่น ถึงคราวมีบุญ ถึงคราวตกอับ, ถ้าใช้ตามลำพัง มักหมายไปในทางไม่ดี เช่น เขาถึงคราวแล้ว.

สองต่อสอง

หมายถึงว. แต่ลำพัง ๒ คน โดยเฉพาะในที่ลับหูลับตาคนอื่น (มักใช้แก่ชายหนึ่งและหญิงหนึ่งที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง).

ไต่ไม้ลำเดียว

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการใด ๆ ตามลำพังตัวคนเดียวโดยไม่พึ่งพาอาศัยผู้อื่น อาจพลั้งพลาดได้.

เอง

หมายถึงว. คำเน้นแสดงว่าไม่ใช่ผู้อื่นหรือสิ่งอื่น เช่น ฉันเอง เป็นธรรมดาอยู่เอง; ตามลำพัง, เฉพาะตน, เช่น ไปกันเอง; แหละ, นี่แหละ, นั่นแหละ, เช่น แค่นั้นเอง.