ค้นเจอ 53 รายการ

ปม

หมายถึงน. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.

อนุตร,อนุตร-

หมายถึง[อะนุดตะระ-] ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. (ป., ส. อนุตฺตร).

พักตร,พักตร-,พักตร์

หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).

ตรรก,ตรรก-,ตรรกะ

หมายถึง[ตักกะ] (แบบ) น. ความตรึก, ความคิด. (ส. ตรฺก; ป. ตกฺก).

ยันตร,ยันตร-,ยันตร์

หมายถึง[ยันตฺระ-, ยัน] น. ยนตร์. (ส.; ป. ยนฺต).

อุตดร,อุตร,อุตร-

หมายถึง[อุดดอน, อุดตะระ-] น. อุดร. (ป., ส. อุตฺตร).

ผลือ

หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.

กระหมวด

หมายถึงก. ขอดให้เป็นปม, มุ่น, บิดม้วนให้เป็นปม. (แผลงมาจาก ขมวด).

ตรรกวิทยา

หมายถึงน. ตรรกศาสตร์.

เปา

หมายถึงน. ปม, ปุ่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปม เป็น ปมเปา.

นิรันดร,นิรันตร,นิรันตร-

หมายถึง[-รันดอน, -รันตะระ-] ว. ตลอดไปไม่เว้นว่าง, ติดต่อกันตลอดไป. (ป.).

ตะปุ่มตะป่ำ

หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ